وبلاگ اختصاصي تكيه بيت الرقيه(س)سبزوار

بسم الله الرحمن الرحيم

آيت الله وحيد خراساني امروز در درس تفسيرشان به بيان اختلاف فاحش اوصاف حضرت لوط در قرآن كريم و كتاب مقدس پرداختند. در كتاب مقدس نسبت شرب خمر در خواب و زنا با محارم در حالت مستي داده شده اما قرآن كريم اوصاف و كمالات والايي برايش شمرده شده از جمله كسي است كه  به همراه ديگر پيامبران بر اهل عالم برتري داده شده، سبب بركت است و به او «حكم» و علم داده شده است. متن سخنان ايشان چنين است:

بحث در حكمت قرآن بود، بعد از معارف الهيه و مقايسه معرفت الله در قرآن  با كتب اديان نوبت رسيد به مرحله دوم كه مقام وساطت بين خالق و خلق است كه نبوت و رسالت است. مسيحيت و يهوديت كه محور اعتقاداتشان و كتاب مقدسشان عهد عتيق وجديد است عقايدشان نسبت به انبياي عظام كه سفراي خداهستند چيست و قرآن چه كرده و اگر اين كتاب نبود بشر در چه ضلالتي بود.

نسبت به شرب خمر علاوه بر حكم عقل، تمام شرايع سماوي متفقا بر قبح سكر و حرمت شرب مسكرات است.

در سفر لاويان از تورات :

و خداوند هارون را متكلم شده گفت تو و پسرانت هنگام در آمدن به خيمه مجمع شراب و مسرات نخوريد واين قانون ابدي است تا اين كه در ميان چيزهاي مقدس و چيزهاي غير مقدس و غير طاهر و طاهر تميز بدهيد و لذا منع نمود ملك رب زن نوح را از شرب خمر و شرب هر مسكر وقت حمل تا آن كه فرزند او از جمله انبيا و پرهيزگاران باشد و خبائث و مسكرات در اين ولد سرايت نكند.

اين نص تورات است در سفر لاويان. ودر سفر تكوين باب 19 شرح واقعه قوم لوط است كه چطور فرستادگان خدا آمدند براي هلاك قوم لوط و او بحث مفصلي است تا به اين جا:‌آيه 30 ازسفر تكوين باب 19:

و هنگامی كه خدا شهرهای وادی را هلاك كرد خدا ابراهیم را به یاد آورد و لوط را از آن انقلاب بیرون آورد چون آن شهرهایی را كه لوط در آنها ساكن بود واژگون ساخت.

30 و لوط از صوغر برآمد و با دو دختر خود در كوه ساكن شد زیرا ترسید كه در صوغر بماند. پس با دو دختر خود در مغاره سكنی گرفت.

 لوطي با آن عظمت كه شرح نبوت او را و رسالتش را بيان مي كند وبعد هلاك قوم لوط را به وسيله ملايك شرح مي دهد. منتهي اليه:

31 و دختر بزرگ به كوچك گفت: “پدر ما پیر شده و مردی بر روی زمین نیست كه بر حسب عادت كل جهان به ما درآید. 32 بیا تا پدر خود را شراب بنوشانیم و با او همبستر شویم تا نسلی از پدر خود نگاه داریم. ”

دختر  بزرگ لوط به دختر كوچك اين پيشنهاد را كرد براي بقاي نسل لوط.

33 پس در همان شب پدر خود را شراب نوشانیدند و دختر بزرگ آمده با پدر خویش همخواب شد و او از خوابیدن و برخاستن وی آگاه نشد.

آيا پاپ وتمام مسيحيين دنيا وتمام احبار يهود ويهود در اين جا چه مي كنند كه لوط شراب خورد و آن چنان مست شد كه با دختر خود همبستر شد و بعد از آن عمل شنيع هم باز متوجه نشد چه كرده.

 34 و واقع شد كه روز دیگر بزرگ به كوچك گفت: “اینك دوش با پدرم همخواب شدم امشب نیز او را شراب بنوشانیم و تو بیا و با وی همخواب شو تا نسلی از پدر خود نگاه داریم.”

35 آن شب نیز پدر خود را شراب نوشانیدند و دختر كوچك همخواب وی شد و او از خوابیدن و برخاستن وی آگاه نشد.

جسارت و جنايت به ساحت نبوت تا اين جا ختم نشده، در آيه 36 و37و38:

 36 پس هر دو دختر لوط از پدر خود حامله شدند. 37 و آن بزرگ پسری زاییده او را موآب نام نهاد و او تا امروز پدر موآبیان است. 38 و كوچك نیز پسری بزاد و او را بن عمی نام نهاد. وی تا بحال پدر بنی عمون است.

تمام بني مواب وبني عمون همه سلسله نسبشان منتهي مي شود به اين دو زناي لوط. مهم اين است كه باز در اين دو سلسله اولاد زنا عده اي از انبياهستند.  ومهمتر اين است كه به نص همين تورات و همين انجيل زنازاده در ملكوت خدا راه ندارد. اين است ضلالت ميليارد بشر امروز با اعتقاد به اين كه اين كتاب جميع آياتش مورد امضاي ذات قدوس خداست و تمام اين آيات وحي است  وتمام اين كلمات حق است و هيچ مسيحي هم به حكم انجيل عيسي حق ندارد كه كافر به يك كلمه از اين كلمات بشود. اين نمونه ضلالت دنيا وكتب مقدس پيش ملل عالم اعتقاد به لوط كه از انبياي عظام است به نص خود تورات و به اعتقاد تمام يهود و نصارا.

اما قرآن چه كرد؟‌ كجا فهميديم چه ملتي بود! خوانديم هم لقد من الله ولي نفهميديم اين بعثت نه نتها منت بر بشريت بود كه از گرداب اين ضلالات نجات داد بلكه منت برهمه انبيا بود . اگر 124000 پيغمبر درمقابل اين منت و در مقابل اين عنايت كه به بركت هدايت كتاب نازل بر او چه لوث هايي شسته شد وچه حق هايي احقاق شد و چه اباطيلي ابطال شد.

وَ إِسْماعيلَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ لُوطاً وَ كلاًّ فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمينَ (انعام/86)

اين مقام لوط است در قرآن. دنيا بايد مقايسه كند هم قضيه لوط را در قرآن و هم در تورات و انجيل وهمين يك قضيه كافي است براي رشد.

وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً سي‏ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعا(هود/77)

وَ نَجَّيْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الْأَرْضِ الَّتي‏ بارَكْنا فيها لِلْعالَمينَ (انبياء/71)

وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً (انبياء/77)

وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلينَ (صافات/133)

 إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ (قمر/34)

در سوره هاي هود، حج ، شعرا، نمل، عنكبوت، ص، ق ، قمر ، تحريم ، انعام، اعراف، انبياء، صافات ذكر عظمت لوط است كه مقام، مقام ايتاي حكم است و علم؛ آن هم حكمي كه از ناحيه حكيم علي الاطلاق است. اعطاي علم است آن هم علمي كه معلمش ذات قدوس عليم حكيم است. اين مقام لوط در قرآن ، اين هم مقام لوط در كتب يهود و نصاراي دنيا. بعد از مقايسه هم بشر درك مي كند معناي اين آيه را:

يس والقرآن الحكيم انك لمن المرسلين علي صراط مستقيم. تويي آن كس كه تورا فرستاديم كه بشريت را بر صراط مستقيم عقل وعدل وحكمت هدايت كني از هر افراطي و تفريطي. البته بحث درا ين زمينه مفصل است ولي چون فرصت كم است در بقيه شئون حكمت قرآن بايد بحث كنيم